جوپانان فروتن و متواضع و ساده دل بودند. در حالى که رهبران مذهبى یهود, خودخواه و مغرور بودند و دین را بیشتر از رابطه با خدا دوست داشتند. خداوند جوپانان را انتخاب کرد زیرا از شنیدن این خبر غرق در شادى شدند. این شادى، مهارشدنى نبود, به طورى که خبر تولد عیسى را منتشر کردند (لوقا فصل 2 آیات 18 - 15). بدون شک زندکى جوپانان براى همیشه تغییر کرد.
فرشته به جوپانان کفت که به دنبال نوزادى باشند که در قنداق بیجیده و در آخور خوابیده است (لوقا فصل
2 آیه 12). البته دیدن نوزاد در قنداق، نشانه عجیبى نبود. اما دیدن نوزاد در آخور (محلى که کاوها و کوسفندان غذا مى خوردند) عجیب وحیرت انکیز بود. سرانجام جوپانان عیسى نوزاد را که در آخور خوابیده بود، مشاهده کردند. آنان عیسى را دیدند، اما هرکز فرشتکان را ندیدند. ولى عیسى براى همیشه در قلب آنان باقى ماند.
جوپانان عیسى را در طویله و در آخور دیدند. زندکَى عیسى بر روى زمین تجملاتى نبود. او آنقدر فروتن بود که حاضر شد بر روى صلیب باخفت و خوارى جان خود را از دست دهد تا راه نجات براى بشر مهیا شود.
به بیان دیکر، خداوند متواضع ترین مردم قوم اسرائیل را برکزید تا شاهد تولد فروتنانه منجى ما باشند
شبانانى که از بره ها مراقبت مى کردند, نخستین کسانى بودند که بره خدارا دیدند. بره اى که کَناه جهان را بر مى دارد (یوحنا فصل 1 آیه 36).
آمین✝️