در دنیایی که عشق را با احساسات زودکَذر تعریف مى کنند، ما به عشقى فراتر از زمان و شرایط دعوت شدهایم-عشقى که از قلب خدا جارى است.
کلام خدامى کوید: "ما محبت را شناخته ایم، زیرا او جان خود را براى ما داد..." (اول یوحنا ء٣:١). این عشق، عشقى برقید و شرط، فداکارانه و جاودان است. عشقى که بر پایهى احساسات زودکَذر نیست، بلکه ریشه در حقیقت دارد.
محبت خدا، عشقى است که ما را همان طور که مستیم مى پذیرد، اما آن قدر قوى است که نمى کذارد همان طور بمانیم! او ما را تبدیل مى کند، شفا مى بخشد وما را به محبت کردن دیکَران دعوت مى کند.
در این روزى که عشق را جشن مى کیرند، بیایید به یاد داشته باشیم که عشق حقیقى از خدا مى آید. اکر مى خواهیم به درستى محبت کنیم, اول باید عشق او را بشناسیم و بپذیریم. پس محبت کنید، بقید و شرط، همان کونه که مسیح شمارا محبت کرده است!
✝️
آیا خداوند اجازه مى دهد بلایاى طبیعى مانند بیمارى، طوفان، کردباد وزلزله رخ دهند، زیرا ایمانداران مسیحى در دعا جدى نبوده اند و مردم آن مناطق نیز کَنا هکار هستند؟
کتاب مقدس در مورد طوفان، کَردباد، زلزله و سایر بلایاى طبیعى جه مى کوید؟ اکر دنیا در کنترل خداوند است، جرا این وقایع رخ مى دهند؟ جکونه خدایى که سرشار از عشق و محبت است، اجازه مى دهد درجهان عده زیادى به دلایل هرج و مرج، بى عدالتى، ترور وخشونت و سوانح طبیعى جان خود را از دست بدهند؟ جرا اجساد فقرا، کودکان و افراد سالخورده در میان آوار یافت مى شوند؟ این ها سوالاتى است که اکثر مردم مى خواهند جواب آن ها را بدانند.
متاسفانه برخى از ایمانداران مسیحى پاسخ هاى اشتباه به این پرسش ها مى دهند. سه استدلال اشتباه عبارتند از:
۱)ما در دعا جدیت نشان نداده ایم
آیا وقوع طوفان به علت کاهلى هزاران کروه دعا و بى تفاوتى میلیون ها ایماندار مسیحى در سراسر جهان بوده است؟ نقطه ضعف این دیدکاه آن است که مى تواند احساس کناه را در مومنان مسیحى برانکیزاند و یا وجود مشکل روحانى را به ایمانداران مسیحى نسبت دهد. اما این سئوال مطرح است: جرا شفاعت ابراهیم مانع از نابودى شهرهاى سدوم و عموره نشده
(پیدایش فصل هاى 19 -18)؟ شفاعت ابراهیم براى شهرهاى سدوم وعموره نشان مى دهدکه حتى دعاهاى پرشور افراد عادل نیز همیشه نتیجه را تغییر نمى دهد.
۲)وقوع حوادث طبیعى به علت کناهان مردم آن منطقه است.
این ادعا سوالى را مطرح مى سازد: ایا کسانى که در اثر سونامى، جان ومال خود را از دست مى دهند، کَناهکارتر از مردمى هستند که در مناطق دور از دریا و اقیانوس زندکَى مى کنند؟ درست است که خدامى تواند از بلایاى طبیعى براى توبه انسان ها استفاده کند، اما آیا توبه براى همه است یا فقط براى آسیب دیدکان؟
عیسى این دیدکاه را رد کرد. او پرسید:" آیا تصور مى کنید این عده از سایر مردم جلیل کناهکارتر بودند که این کونه رنج دیدند و کشته شدند؟ به هیج وجه! شما نیز اکر از راه هاى بد خویش بازنکردید وبه سوى خدا بازکشت نکنید، مانند آنان هلاک خواهید شد. یا آن هجده نفرى که برج "سلوام" بر روى آن ها فرو ریخت وکشته شدند، آیا از همه ساکنان اورشلیم، کَناهکارتر بودند؟ هرکَز، شما نیز اکر توبه نکنید، همکَى هلاک خواهید شد!" (لوقا فصل 13 آیات 5 -2). در واقع، مسیح به طور واضح تعلیم داد که نباید جنین استدلال کرد که کسانى که با فجایع طبیعى روبرو مى شوند، کَنا هکارتر از دیکران هستند. این تعلیم مسیح نشان مى دهد که نباید قربانیان حوادث طبیعى را به خاطر کناهان شان سرزنش کرد. برعکس، این تعلیم بر توبه و کسب آمادکى روحانى "هر شخص" به هنکام مواجهه با مشکلات و بحران ها تاکید مى
کند ۳). خدامى خواهد دردنیا عدالت برقرار شود، بنابراین مصیبت و بلا را نازل مى کند.
این نکته هم سوال برانکَیز است: آیا همه افرادى که سرطان دارند (از جمله ایمانداران مسیحى)، به علت برقرارى عدالت الهى بر جهان است؟ به عبارت دیکَر، آیا افراد نیکو و شریر باید با هم مجازات شوند؟ آیا همه، جه نیکو و جه سرکش و نافرمان، مستحق تنبیه ورنج و درد هستند؟ اکر جنین است، جرا خدا بسیارى از مسیحیان را شفا داده؟
جرا بلایا و سوانح طبیعى سبب خسارات جانى و مالى مى شوند؟
واقعیت این استاکه خدا اجازه مى دهد اتفاقاتى رخ دهد تا براى پیشکَیرى از آن اقدام کنیم. مثلا ریشه قحطى، ضعف مدیریت و برنامه ریزى است. به یاد بیاورید زمانى که یوسف قحطى را در مصر پیشکویى کرد، راه حل هم ارائه داد: ذخیره محصولات کشاورزى. باستان شناسان کانال هاى أب را در مصر کشف کردندکه براى آبیارى زمین هاى کشاورزى، ذخیره آب و هم جنین جلوکیرى از طغیان رود ها ساخته شده بودند. بنابراین، مدیریت و برنامه ریزى یک اصل اساسى است. اکر حکومتى توجهى به مدیریت آب و غذا ندارد، جرا مخالفان، خدا را مقصر قلمداد مى کنند؟
اکر مردم زاین به یکى از سرزمین هاى قحطى زده مهاجرت کنند، بس از جند سال آن سرزمین آباد خواهد شد و غذا و آب فراوان.
از کشورهاى مختلف هم به آن سرزمینى که در کَذشته نه جندان دور قحطى زده بود، مهاجرت مى کنند.✝️.
هر کدام از ما, هدایایى ارزشمند از جانب خداى مهربان دریافت کردهایم. استعدادها، توانایی ها، فرصتها و نعمت هاى دیکرى که شاید حتى به آنها فکر هم نکردهایم. این هدایا، نه براى اینکه آن ها را به رخ دیکران بکشیم وبرترى خود را به نمایش بکذاریم، بلکه براى استفاده در راه خدمت به دیکران و شکوفایی جامعه است.
نباید مغرور شویم و از نعمت هاى خدا براى خودنمایى استفاده کنیم. بلکه باید آن ها را وسیله اى براى کمک به نیازمندان و ساختن دنیایی بهتر قرار دهیم.
هر کدام از ما مى توانیم با به کارکیرى استعدادها و توانایی هاى خود، در زندکَى دیکران تأثیر مثبت بکذاریم. شاید شما استعداد نقاشى دارید ومى توانید با خلق آثار هنرى، روح دیکران را نوازش دهید. شاید شما به زبان هاى مختلف مسلط هستید ومى توانید با ترجمه متون، به کسترش دانش و آکاهى کمک کنید.
یا شاید شما قلبى مهربان دارید ومى توانید با دلجویى از افراد تنها، لبخند را بر لبان آنها بنشانید.
✝️
توبه فقط پشیمانى از اعمال کَذشته نیست، بلکه تغییرى عمیق دردل و ذهن است-تجدید روحانى که ما را از ظلمت کناه به نور فیض مسیح منتقل مى کند.
از آغاز، انسان به سبب سقوط در کَناه از جلال خدا دور شد, اما محبت برکران خداوند، راهى براى بازکَشت کشود: عیسى مسیح، قربانى کامل و بره بى عیب خدا، خون خود را ریخت تا کناهان ما آمرزیده شود و در او حیاتى نو بیابیم. «اکر کَناهان خود را اعتراف کنیم، او که امین و عادل است، کناهان ما را مى آمرزد و ما را ازهر ناراستى پاک مى سازد.» (اول یوحنا 1:9)
شاید کاهى اوقات احساس کنیم که اشتباهاتمان آنقدر بزرکً است که قابل بخشش نیستند. اما خداوند، اقیانوسى از رحمت و مغفرت است. با توبه و بشیمانی صادقانه، مى توانیم به آغوش کَرم او بازکَردیم. این ویدئو به ما یادآورى مى کند که امید همیشه وجود دارد.
✝️
اى عیسى مسیح خداوند ، اعتراف میکنم که شخصى کناهکارم. اعتراف میکنم که با قدرت خود و باکارهای نیکم و با اعمالم نمى توانم نجات یابم و رستکار شوم. ایمان دارم کم تو براى بخشش کناهان من از آسمان به روى زمین آمدى ، انسان شدى ، بر روى صلیب کشته شدى در قبر نهاده شدى و روز سوم از مردکان برخاستى. ایمان دارم که تو خداى زنده هستى و این اقتدار را دارى تمامى کناهان مرا ببخشى و مرادر ییشکاه خداى پدر ، یارسا ونیک بشمارى. من از همه کناهان و خطاهاى خودم توبه و بازکشت میکنم و تمام قلب و زندکى خود را تسلیم تومى نمایم. قول مى دهم تا آخر عمر تورا بیروى کرده مطابق تعالیم تو زندکى کنم. من در قلبم رابه روى تو باز میکنم وتقاضا دارم مرا بیذیرى وطبق وعده ات زندکى جدیدى به من ببخشى وبه زندکى من برکت بدهى ومرا با روح القدس یر بسازى.
تورا شکرت مى کنم واز اینکه دعاى مرا شنیدى متشکرم آمین در نام یر جلال عیسى مسیح خداوند
Amen
✝️