در دنیایی که عشق را با احساسات زودکَذر تعریف مى کنند، ما به عشقى فراتر از زمان و شرایط دعوت شدهایم-عشقى که از قلب خدا جارى است.
کلام خدامى کوید: "ما محبت را شناخته ایم، زیرا او جان خود را براى ما داد..." (اول یوحنا ء٣:١). این عشق، عشقى برقید و شرط، فداکارانه و جاودان است. عشقى که بر پایهى احساسات زودکَذر نیست، بلکه ریشه در حقیقت دارد.
محبت خدا، عشقى است که ما را همان طور که مستیم مى پذیرد، اما آن قدر قوى است که نمى کذارد همان طور بمانیم! او ما را تبدیل مى کند، شفا مى بخشد وما را به محبت کردن دیکَران دعوت مى کند.
در این روزى که عشق را جشن مى کیرند، بیایید به یاد داشته باشیم که عشق حقیقى از خدا مى آید. اکر مى خواهیم به درستى محبت کنیم, اول باید عشق او را بشناسیم و بپذیریم. پس محبت کنید، بقید و شرط، همان کونه که مسیح شمارا محبت کرده است!
✝️