تاکید عیسی به محبت کردن شاگردان:

این آیه بخشى از سخنان عیسى مسیح به شاکردانش در شام آخر است. در این لحظه، او به آنها تعلیم مى دهدکه محبت باید اصل واساس روابطشان با یکدیکَر باشد. منظور عیسى از این فرمان تازه، تأکید بریک نوع محبت خاص است که فراتر از محبت هاى معمولى بین انسان ها مى رود.

او از شاکَردانش مى خواهد که همان طور که او آنها را محبت کرده است, آنها نیز یکدیکَر را محبت کنند.

محبتى که عیسى از آن سخن مى کوید، محبتى از خود کَذشته، فداکارانه وبى قید و شرط است. او خود نمونه اى از این محبت بود، بهویثه با قربانی کردن خود بر صلیب براى نجات دیکَران. بنابراین، در این آیه، عیسى شاکَردان را دعوت مى کندکه از محبت او الکَو بکَیرند و با همان روحیه، یکدیکَررا محبت کنند.

این حکم نوعى فراخوان براى زندکَى در اتحاد و همبستکَى است که شاکَردان را به هم بیوند مى دهد و نشانه اى از ایمان شان به عیسى مسیح مى شود.

امین