فروتنی در مسیحیت( مثال فریسی و باجگیر)

وآنکَاه براى برخى که از پارسایى خویش مطمئن بودند وبر دیکَران به دیدة تحقیر مى نکَریستند، این مَثَل را آورد: 10«دو تن براى عبادت به معبد رفتند، یکى فریسى، دیکَرى خراجکَیر. "فَریسى ایستاد و با خود جنین دعا کرد: "خدایا، تورا شکر مى کویم که همجون دیکر مردمان دزد و بدکاره وزناکار نیستم، ونه مانند این خَراجکَیرم. 12دو بار در هفته روزه من کیرم و ازهرجه به دست مى آورم، دهیک مى دهم." 13امّا آن خَراجکَیر دور ایستاد و نخواست حتى جشمان خود را به سوى آسمان بلند کند، بلکه بر سینة خود مى کوفت و مى کفت: "خدایا، بر من کناهکار رحم کن." 14به شما مى کویم که این مرد، ونه آن دیکَر، پارسا شمرده شده به خانه رفت. زیرا هرکه خود را برافرازد، خوار خواهد شد، وهرکه خود را خوار سازد، سرافراز خواهد کَردید.»