هویت
واقعى انسان، نه در دستاوردهایش، نه در شکست هایش، بلکه در فیض بى کران خداوند تعریف
مى شود.
فیض خدا، ما را از بند شرم، کَناه و ترس آزاد مى کند و به ما هویتى تازه عطا مى کند—هویتى که در مسیح
ریشه دارد.
درفیض او، فرزند خوانده شدیم؛
در محبت او، وارث وعده هاى جاودان شدیم؛ ودر قدرت او، به شکوفایی دعوت شدهایم.
شکوفایی در خداوند، به معناى رشد در محبت, در حقیقت ودر خدمت به جلال نام اوست.
فیض، نه تنها ما رامى بخشد، بلکه ما را مى سازد.
در حضور او، آنجه بودیم محو مى شود، وآنجه او مى خواهد باشیم، شکل مى کَیرد.
✝️